Trekvogels

Dat er in Het Waterrijk veel verandert, hebben trekvogels ook opgemerkt. Ze passen meteen hun routeplanning aan. Het Waterrijk is als nieuwe pleisterplaats op hun halfjaarlijkse trektocht van noord naar zuid en andersom al in gebruik genomen.

Groenpootruiter: gracieus wondertje

Het is net licht geworden als ik met vogelkenner Koos Dansen op pad ga in Het Waterrijk. Hij vertelt enthousiast over de groenpootruiter (uitgelichte foto) die hij heeft gespot in het nieuwe moeras langs de Kampsestraat. Het vraagt inzicht en beleid om het diertje te kunnen bekijken. Dat we langzaam voorbij fietsen doet de vogel niets. Op gepaste afstand stoppen lijkt goed te gaan. Maar toch vindt hij onze aanwezigheid niet in de haak en de vogel is in een oogwenk gevlogen. Hij landt een eind verderop om met zijn lange smalle snavel verder te zoeken naar wormpjes en schelpjes in de zachte bodem.

Wat later neemt hij toch onze aanwezigheid voor lief. Het is een gracieus wondertje om te zien. En als Koos vertelt dat de snavelpunt zo gevoelig is dat het diertje voelt of hij in de buurt van een schelp of een steen komt, dan wordt het wonder nog groter. Hij kijkt eigenlijk met zijn snavelpunt.

Bontbekplevier in Het Waterrijk. Foto: Koos Dansen

Bontbekplevier in Het Waterrijk. Foto: Koos Dansen

De groenpootruiter is een van de vele soorten trekvogels die de moerassen in Het Waterrijk ontdekt hebben. Het zijn de pionierssoorten die houden van open, slibbig terrein. Kemphanen strijken hier neer, bonte strandlopers, tureluurs en grutto’s. De zeldzame bontbekplevier loopt ook rond. Hij zoekt zijn voedsel, zowel bodemdiertjes als vliegjes, op het oog, niet op gevoel.

Blijvende trekkers

Niet alle trekvogels zijn van plan om weer snel te vertrekken. Zolang het hier niet te koud wordt, dobberen de wintertalingen en krakeenden rustig tussen het jonge riet. Ze kunnen de hele winter blijven en gaan ’s zomers in noordelijker streken broeden. Ook kieviten en wulpen blijven hier hangen tot de kou hen zuidwaarts drijft, net als de blijvende trekkers die afwachten wat de winter zal brengen.

Andere soorten hebben meer haast op hun 5000 kilometer lange tocht van Noord-Siberië naar West-Afrika. Zoals de bonte en de kleine strandloper. Voor hen is Het Waterrijk een tussenstop om even goed te eten en aangesterkt de reis te vervolgen.

Voor levendig en gevarieerd Park Lingezegen

De grote vogeltrek loopt langs de kust, waar de Wadden en de Zeeuwse delta bekende plaatsen zijn om de massa’s foeragerende trekvogels te zien. Dat nu Het Waterrijk een beetje meetelt in deze grote trekbewegingen doet Koos Dansen goed, ook al duurt het maar tot riet de overhand krijgt en er geen open oevers meer zijn. Dan nemen de rietvogels het gebied over. Het grote moeras langs de Linge, dat nu gegraven wordt, komt echter los te staan van de geregelde waterhuishouding in het gebied. De waterstand zal er de ene keer hoger zijn en dan weer lager, afhankelijk van de natuurlijke omstandigheden. Daardoor blijven er hopelijk open, slibbige oevers bestaan, denkt Koos, zodat kleinere aantallen pioniervogels Het Waterrijk toch blijven aandoen. En daar worden Het Waterrijk en heel Lingezegen alleen maar nog levendiger en gevarieerder van.

Margreet Jellema

Misschien vind je deze berichten ook interessant