Het zijn geen angsthazen, maar ze kiezen liever het hazenpad om te voorkomen dat ze het haasje zijn. De vele spreekwoorden en gezegdes over hazen geven aan dat ze ooit een vanzelfsprekend deel uitmaakten van het landelijk leven. Hun aantallen zijn in Nederland flink afgenomen, maar in Park Lingezegen vinden ze wat ze zoeken: een wat ruige begroeiing in vaak open terreinen, afgewisseld met bosjes.
Een haas in de sneeuw in Park Lingezegen – Foto: Chris Ruijter
Van de ongeveer 11 jongen die vanaf het voorjaar tot in september geboren worden per moederhaas, overleven maar enkelen die eerste zomer. Ze verlaten al snel het leger, zo heet het nest dat niet meer is dan een ondiepe uitholling tussen de begroeiing. Door verspreid de dag door te brengen zijn ze minder makkelijk prooi voor roofvogels, vossen of katten. De eerste maand zoeken ze tegen de schemering weer het leger op, waar de moeder hen komt zogen.
Het leven van een haas is wel een uitdaging. Overal kan mogelijk gevaar op de loer liggen. Roofvogels, vossen en katten zijn (natuurlijke) vijand nummer één van hazen. Maar ook mensen vormen een gevaar met auto’s, landbouwmachines en soms ook jacht*. Ook hebben enkele besmettelijke ziektes afgelopen decennia de hazenstand landelijk flink uitgedund.
Hazen zien jou eerder dan jij hen en drukken zich, zowel letterlijk als figuurlijk. De lange oren plat in de nek en het lijf plat in de begroeiing waar hun grauwe vacht hen behoorlijk onzichtbaar maakt. Ik schrik altijd weer als ik ergens struin en er eentje plotsklaps wegschiet omdat ik per ongeluk te dichtbij het leger kwam waar de haas overdag rust.
In de schemering, ’s ochtends of ’s avonds, vertonen ze zich het meest, staand op hun achterpoten, uitkijkend, altijd alert. Maar als in het voorjaar mannetjeshazen een loops vrouwtje bespeuren gaan ze los. Rammelende hazen die kriskras achter elkaar aan door het weiland rennen verliezen de voorzichtigheid uit het oog. Door het nog korte gras zijn ze dan goed te zien.
Als er sneeuw ligt verraden ze hun aanwezigheid door de kenmerkende sporen. Hun lange voeten aan de achterpoten werken als een soort sneeuwschoenen en laten zien hoe de hazen(paden) lopen.
Margreet Jellema
——————————————————————–
*In Park Lingezegen wordt op gronden in beheer van de park-organisatie niet gejaagd. Hier zijn twee uitzonderingen op mogelijk: wanneer er nog oude jachtrechten op de grond zitten of vanwege schadebestrijding. Wanneer oude jachtrechten aflopen worden deze niet verlengd. Meer weten? Kijk op www.parklingezegen.nl/jacht
