Een ree tegenkomen kan je zomaar gebeuren in Park Lingezegen. De dromerige elegantie die het dier uitstraalt maakt het een bijzondere ontmoeting.
Wanneer de ree niet wordt opgeschrikt is er een kans dat het verstild blijft staan, naar het lijkt in gedachten verzonken. Of het schrijdt onaangedaan en lichtvoetig verder door bossages alsof zich een pad opent waar een mens zich een weg zou moeten banen. Maar vaak genoeg schrikt het dier van mensen en springt het weg in grote vaart.
Voorheen kwamen reeën vooral voor in de bossen van de Veluwe maar ze verspreiden zich steeds verder en zwemmen ook de Rijn over zodat er ook in de Betuwe steeds meer van zijn. De schuwe dieren komen vooral in de vroege ochtend of avondschemering buiten hun veilige bossen om voedsel te zoeken. Ze knabbelen aan sappige blaadjes, snoepen van bessen en bramen.
In de komende maanden, mei en juni, worden de reekalfjes geboren. De jonge diertjes liggen verscholen in hoog gras of onder struiken. Heel alleen, naar het lijkt. De moeder is echter nooit ver weg en komt enkele keren per dag langs om hen te zogen. Als ze na 6 tot 10 weken sterk genoeg zijn, lopen ze met haar mee.
Foto: Armando Hoogenboom
In die eerste periode zijn de jongen erg kwetsbaar en weerloos. Mensen die zo’n schattig kalfje vinden, kunnen het gevoel hebben dat ze het moeten redden. Niet doen. Het dier aanraken betekent dat de moeder, die mensengeur ruikt, het mogelijk zal verstoten. Van jagers hebben de reeën in Lingezegen niets te duchten. Voor vossen zijn reekalfjes slechts een enkele keer een prooi. Die leven vooral van konijnen en muizen.
Loslopende honden vormen een ander verhaal. Zij kunnen een kalfje verwonden of zelfs doodbijten. Of ze jagen de moeder-ree op die hierdoor uitgeput raakt terwijl ze al haar energie nodig heeft voor de jongen. Daarom alsjeblieft de honden aan de lijn houden waar dit moet want een baasje heeft zelf geen idee wat de hond doet die even uit zicht is.
Ree onder de Moerashoeders – Foto: Youri Jongkoen
In eind juli, augustus is het alweer bronsttijd voor reeën. (Bekender is de bronsttijd van edelherten in september, oktober) Als de reegeiten zwanger zijn, blijft de groei van het embryo maandenlang stilstaan om in de maanden voor de geboorte pas goed op gang te komen.
In de reuring van de bronsttijd, wanneer de bokken achter de geiten aan zitten, zijn reeën ook beter te zien overdag. Dit is ook de tijd waarin de kans dat reeën de weg oprennen groter is en dus ook die op aanrijdingen met auto’s. Maar auto’s vormen altijd een groot gevaar voor reeën, bovenop die welke hierboven al genoemd zijn. Kortom reeën zijn mooi maar kwetsbaar.
Margreet Jellema
