Op vakantie in Park Lingezegen

Net wat voor ons, leek me ‘In het Wijland’, toen we er vorig jaar langsliepen tijdens een personeelsuitje (die collega’s die al die jaren al voor Park Lingezegen werken, wilden nu wel eens laten zien wat ze allemaal doen). Een paar tipi’s in het groen, vuurplaats erbij, grote trampoline, echt een plek voor ons lange voorjaarsweekend met twee gezinnen. Vlakbij de bewoonde wereld, tussen Lent en Bemmel, maar toch helemaal buiten. Je loopt zo de dijk op naar de Waal.

Al sinds 2001 gaan we in het voorjaar samen op vakantie, dus we hebben inmiddels aardig wat ervaring opgebouwd. De vijf kinderen, nu 14, 12 en 10 jaar oud, hebben er elk jaar weer zin in. Twee tipi’s, dat zagen ze helemaal zitten. Er was nog even discussie: doen we per gezin een tipi? Het werd toch maar een kinder- en een grotemensentipi.

Het mooiste is als de plek zo leuk is dat je eigenlijk nergens heen hoeft. We zijn de zaterdag dan ook gewoon lekker op en rond de camping gebleven. In de ochtend hielden we onze traditionele meerkamp: drie teams van drie verzinnen elk een paar spellen. Een estafette, een voetbalparcours, een volleybalrally, een kunstwerk met natuurlijk materiaal. ’s Middags fietsten de oudste twee kinderen naar Nijmegen, de jongste drie gingen naar de rivier, en toen was er ineens een zee van tijd om in de hangmat in de zon een boekje te lezen.

De volgende dag fietsten we een rondje Ooijpolder, heen via de brug bij Nijmegen, onderweg koffie en taart bij Oortjeshekken en weer terug via het pontje Millingerwaard-Doornenburg. Dertig kilometer fietsen, en vlak voor de regen weer thuis. En dan is het wel prettig als je ook binnen in de keukentipi een vuurtje kunt stoken. We waren toch al lekker bezig met vuur maken, want de hot-tub moest ook warmgestookt worden.

Net wat voor ons inderdaad, In het Wijland. Voor een beetje groene types die houden van buiten zijn, maar toch wel de luxe willen van een echt bed. Die de boel de boel en hun mobiel in hun zak willen laten (nou ja, de meeste tijd dan). In al die jaren samen op vakantie is het nog maar één keer voorgekomen dat we op dezelfde plek terugkwamen. Maar dat zou volgend jaar zomaar nog een keer kunnen gebeuren!

Marjel Neefjes

 

Een van de onderdelen van onze meerkamp was een gedicht over de camping. Daar hadden we eigenlijk een jury voor nodig. Gelukkig liep overdag altijd wel ergens campingbazin Marleen rond, een vrolijke Brabantse die overal voor in is (zie foto). Ze vond het moeilijk kiezen. Het ene gedicht had een bijzondere vorm, het andere won het qua performance, maar het winnende had toch de passendste inhoud:

In het Wijland

In een tent, vlakbij Lent,
ben je heel gauw gewend
En iedereen roept ‘jippie,
we slapen als een hippie
in een authentieke tippie’

Waar je thee maken kunt
van versgeplukte munt
Een paradijsje als een eiland
In het Wijland!

Misschien vind je deze berichten ook interessant