Groene Specht – Dier van de maand

Een groene specht vrolijkt de natuur op. Het heldergroene lijfje en de rode kap op de kop doen het goed. En dan die lach!

De lach is hét kenmerk van de groene specht en wordt ‘vrolijk ’genoemd. Ben ik misschien de enige die deze lach vindt klinken uitgelachen?  Maar wie eenmaal de lach herkent, weet voor altijd wanneer er een groene specht lacht of uitlacht.

Spechten van alle soorten en maten houden van bomen. In Lingezegen komt vooral de grote bonte specht voor en op de tweede plek de groene specht. Waar de grote bonte bekend is om het luidruchtig hameren op een boomstam, hoor je de groene veel minder. Hij roffelt minder hard en minder vaak. De groene is een slag groter dan de grote bonte en heeft een kenmerkend golvende vlucht. En dus die lach.

Miereneter

De groene specht zie je daar waar de bomen wat wijder uit elkaar staan. Dat geeft meer ruimte op de grond om te speuren naar het voornaamste voedsel: mieren. Hij heeft een voorkeur voor het grotere soort mieren,  zoals de rode bosmieren. Maar dan nog is het flink doorwroeten in een mierenhoop om een maaltje bijeen te krijgen. Ook andere mierensoorten worden gegeten, bij voorkeur als ze grote, dichtbevolkte kolonies vormen die zich dicht bij het oppervlak bevinden. Ook andere miersoorten en insecten of larven hiervan worden verorberd, evenals bessen.

De snavel is lang en puntig en dus geschikt om insectjes te pakken, maar de tong is helemaal van een uitgekiend ontwerp. Deze reikt 10 cm ver buiten de snavel, flink lange tong dus. Aan het uiteinde zit een plat kleverig deel, dat zelf alle kanten op kan bewegen. Dit werkt goed om mieren en ander voedsel op te likken.

De groene specht komt regelmatig voor in bewoond gebied, in tuinen en parken. Handig zo’n mierenopruimer in de tuin.

In winters met veel sneeuw heeft de groene specht het moeilijk. Dan zijn er geen mieren te vinden en leggen er veel het loodje. Mogelijk dankzij de steeds warmer wordende winters vertoont het aantal groene spechten een stijgende lijn.

Spechten zijn standvogels. Ze leven het hele jaar in hetzelfde, beperkte territorium.  Hun lach is dus altijd te horen.

Margreet Jellema

Groene-specht | Saxifraga | Peter-Meininger

Misschien vind je deze berichten ook interessant