Afgelopen zondag stonden wij met onze 2 teams van Running Improvement aan de start van de Lingezegenloop 2015. Een estafette run van 4x 5 km. Totaal iets anders dan we gewend zijn, maar zeker niet minder leuk. Plus een ereplaats op het podium, dat is altijd fijn.
Deze blog verscheen op run-waygirls.nl >
Met Running Improvement de trainingsgroep van Erlinde -maar voortaan ook die van Stefanie- kwamen wij met 2 teams naar Elst. Het team van Stefanie bestond uit: Kees Adema (Coach Running Improvement), Rogier Vos en Chris Hemstede. Het team van Erlinde bestond uit: Jan Breedveld, Gertjan van Dam en Dirk Jan Smids. Twee sterke teams die allebei voor het maximale wilden gaan. Elst even laten zien wat wij in huis hebben 😉
Stefanie is totaal niet bestand tegen koud weer, Erlinde daarentegen iets beter. Maar kou blijft koud en wind blijft irritant. Maar dit mag natuurlijk geen excuus zijn om niet of langzamer te rennen. Eenmaal aan het rennen kregen wij het vanzelf weer warm, alleen die wind bleef. Het was een gemene harde wind die ons overal in de weg zat. De stukjes wind mee waren zo kort dat wij hier niet echt van konden profiteren. Maar ondanks dat werden er in onze teams pr’s (persoonlijk record) gelopen.
Tijdens deze estafette run werden er symbolische stokjes afgegeven. Wanneer de persoon voor jou de finish lijn over ging mocht jij vertrekken. Dus geen gedoe met stokjes, verkeerd grijpen, weg rennen zonder stokje, niet goed op elkaar ingespeeld zijn en ga zo maar door. Allemaal problemen die tijdens een echte olympische estafette wedstrijd fout kunnen gaan.
Ik, Stefanie, had hele snelle mannen in mijn team. Deze 3 mannen zorgden voor een mooie voorsprong voor mij. Alleen halverwege mijn 5 km werd ik ingehaald door een “hertje”. Een lange dunne spriet die als een hertje voorbij kwam huppelen. Hij riep nog “Kom op hé”. Ik besefte toen nog niet dat hij ook de laatste loper was. Maar dat besef kwam al vrij snel daarna. Ik wist dat wij voorliepen, maar eenmaal gefinisht zag ik pas echt hoeveel sneller wij waren ten opzichte van andere teams. Trots op mijn team en nieuwe trainingsmaatjes. Ik kan en ga nog veel van ze leren.
Maar één ding hebben wij allemaal gemeen en dat is de vechters instelling, wij willen en moeten winnen! Dat lukte ook. Ik werd met mijn team eerste combinatie team en overall stonden wij op de tweede plaats. Toppers bedankt!
