Wat valt er allemaal te beleven op Landerij De Park? Ronald Hoekstra is vader van Koen (5) en Nienke (4). Vaak gaat hij met zijn kinderen naar de Landerij, en soms werkt hij mee op de kluszaterdagen. Op de website van Landerij De Park houdt hij een leuke weblog bij. In zijn nieuwste blog verbindt hij hardlopen aan de ontwikkelingen in Park Lingezegen.
Het volgende is waarschijnlijk wel herkenbaar. Je hebt besloten om de dag actief te starten, maar het duurt allemaal net langer dan gepland. Zo’n dag had ik afgelopen zondag. Het weer is grijs, de wind is tegen. Het is te warm voor de winter en te koud voor een voorjaarsgevoel. De motivatie voor mijn wekelijkse hardloopronde ligt daarom ver onder het vriespunt.
Dan bedenk ik me dat ik al een paar weken niet bij Landerij De Park ben geweest. En dat is op zichzelf geen probleem. Ik hoor bij de schil van vrijwilligers die af en toe iets doet. Omdat mijn zin in hardlopen nog steeds niet groot is, gun ik mezelf om met de auto ernaar toe te gaan. Een paar minuten voor het middaguur rij ik de parkeerplaats op. Met enige verbazing.
Als ik uitstap tel ik snel zeker twaalf hardlopers. Hier een groepje van vier, daar een groepje van drie, een moeder met een kindje dat mee fietst en een paar losse lopers in de verte. Van het groepje van vier schat ik in dat ik sneller ben (een beetje), dus ik schiet in mijn hardloopschoenen en ga ze achterna. Zo rennen we over het verhoogde fietspad. Je kan hier lekker wegkijken. Langzaam kom ik dichterbij. En dan ineens steken ze de weg over.
Dat had ik nog niet gezien. Aan de andere kant van de weg is net een nieuw stuk fietspad aangelegd. Park Lingezegen groeit langzaam door. Ik probeer me voor te stellen hoe het er hier uitziet als het straks weer groen is. En vooral over een paar jaar als de nieuwe struiken en bomen gegroeid zijn. En hoe zal het zijn als de waterspeelplaats er in Landerij De Park is? Of wie weet wat er nog bedacht en gebouwd wordt?
Mooie gedachten. Maar een goede hardloopdag wordt het niet. Mijn tenen blijven koud. Ik pas mijn tempo aan. En dat past hier wel goed. Voor de ontwikkeling van zowel Park Lingezegen als Landerij De Park geldt dat soms het tempo laag ligt en soms hoog. Soms willen we harder en frustreert het dat het niet gaat. Dan is het zaak om het juiste tempo te vinden en vooruit te blijven gaan. En wachten op het mooie weer natuurlijk.
Foto: Lingezegenloop 2015, ter illustratie
