Eten wat het bos schaft

Je hebt akkers. Je hebt boomgaarden. Je hebt weilanden. Allemaal aangelegd om ons voedsel te produceren. Apart daarnaast ligt natuur.  En straks hebben we ook voedselbossen. In Park Lingezegen worden er enkele aangelegd. Natuur en voedselproductie ineen.

In het zuidelijkste puntje van Park Lingezegen boert Louis Dolmans op de Doornikse Natuurakkers, waar hij zijn (natuurlijk biologische) graanakkers omringt met hagen en bloemenranden om ecologische evenwichten te herstellen. Hij raakte op slag geïnspireerd door een boek van de Amerikaanse boer Mark Shepard over diens ervaringen met permacultuur en voedselbossen in Winsconsin*. Grasland, akker en boomgaard combinerend levert zijn methode behalve goed voedsel ook herstel op van natuur en bodem, en verbruikt hij weinig energie. Het is duurzame landbouw.
In een spontane actie nodigde Dolmans de schrijver uit naar Nederland te komen. Aldus geschiedde.
Eind november liep Mark Shepard een week lang door Park Lingezegen en omgeving met groepen mensen die zijn workshops volgden waarna op een congres enkele honderden mensen aanwezig waren. Allen geïnteresseerd in het wat en hoe van voedselbossen.

Niet toevallig sluit dit mooi aan op de plannen die in de maak zijn voor de aanleg van voedselbossen in diverse variaties in Park Lingezegen, bij de Doornikse Natuurakkers en enkele in De Park.
Mark ShepardHoe begin je aan je voedselbos? Observeer en analyseer, hamert Shepard er in. Kijk wat het hier van nature goed doet, waar je gebruik van kan maken. Werk met de natuur mee in plaats van er tegen.
Shepard plant zijn gezelschap voor een rijtje bomen en struiken, ooit neergezet als afscheiding en daarna vergeten. We kijken allemaal welwillend, maar zien niet de kansen voor het menu voor ons die hij wel ziet:  allereerst worden de eiken vervangen door tamme kastanjes, een soort die in groeiomstandigheden uitwisselbaar is met eiken en die goed bruikbaar is als zetmeelbron. Verder zijn hazelnoten, rozebottels, sleedoornbessen en bramen ieder jaar weer te oogsten.

Natuurlijk kan er nog veel meer groeien in een goed uitgedachte aanplant van lage planten, struiken, lage en hoge bomen die met elkaar optimaal gebruik maken van het zonlicht. Eenmaal volgroeid volgt het jarenlang oogsten van bessen, appels, zaden, noten en ook eetbare bladeren, bloemen of wortels. De natuur ziet ogenblikkelijk de waarde in van zo’n ‘bos’ en leeft meteen op. Natter, droger, hoger, lager, lichter en donkerder delen, alles tezamen biedt een voedselbos levenskans voor vele insecten, vogels, kleine knaagdiertjes enzovoort. Het voedsel zal voor een deel ook hen ten goede komen, maar zeker niet in zijn geheel.

 

Margreet Jellema,
Bureau de Knotwilg

 

Bij vragen, neem contact op met info@parklingezegen.nl

* Herstellende Landbouw, Agro-ecologie voor boeren, burgers en buitenlui. Mark Shepard. Uitgeverij Van Arkel.

Misschien vind je deze berichten ook interessant