Eet meer pinksterbloemen

Als eenmaal de voorjaarszon doorbreekt, bloeit plotseling de lente overal helder, pril en wit. Bij De Park ziet het weiland lila van de pinksterbloemen, de perenbomen aan de weg zijn wit, de sleedoorn, in randen langs een sloot, ook.

Sleedoorn en fruitbomen, ze staan door het hele gebied heen en steken nu even bijna lichtgevend wit af in hun nog nauwelijks groen bebladerde omgeving. En de lila pinksterbloemen bloeien, teer en lichtvoetig, in graslanden met hoog grondwater en niet te veel bemesting.
Vroeger vond ik het grote bloemen waar ik armen vol van plukte. Was ik ooit zó klein dat ik pinksterbloemen groot vond? Maar eigenlijk zijn ze ook best wel groot, vergeleken met de madeliefjes en paardenbloemen die de rest van de zomer thuis de lege jampotten vulden.

Het bouwland ligt er zo vroeg in de lente nog kaal bij. Binnen Park Lingezegen boeren de boeren voort en is ook ruimte voor nieuwe initiatieven in de landbouw. Aan De Park ligt een grote akker, geploegd en geëgd, te wachten op wat er groeien gaat. Aan de andere kant van de weg, grenzend aan de pinksterbloemenwei, ligt het ook nog kale perceel waar Inge de Zwart zich buigt over richels en stuk voor stuk knoflookteentjes poot. Daarnaast komen doperwten. Frambozenstruiken even verderop tonen al kleine blaadjes. Eetbare bloemen denkt ze ook te zaaien en voorts nog een keur aan groente en fruit. In haar Zelfoogsttuin kopen klanten vooraf een hoeveelheid groente en oogsten ze zelf hun portie als het zover is. Meehelpen op het land kan ook. Ze werkt biologisch.

Ook in Doornik gaat het er anders aan toe. Hier is Louis Dolmans al enkele jaren bezig om via biologisch-dynamische teeltwijze de kwaliteit van bodem en natuur te verbeteren op zijn Doornik Natuurakkers. Hij verbouwt onder andere oude graanrassen. ‘In oude rassen zit meer variatie tussen de afzonderlijke planten’, legt Louis uit, ‘daardoor grijpt een plaag niet zo snel om zich heen, want de ene plant kan er wel tegen en de andere niet.’ Ook de randen met bloemen en heggen die zijn akkers omringen zijn van belang. De insecten die hierin huizen helpen plaagdiertjes beheersen of anders wel de vogels in de struiken, die ook op insecten afkomen.

Beide innovatieve landbouwers denken al verder en zijn geïnteresseerd in de mogelijkheden van permacultuur, dat is telen mét de natuur in plaats van tégen, zoals Louis het uitdrukt. Daarvoor worden ook andere geïnteresseerden in het Park gezocht.
Trouwens, pinksterbloemen zijn eetbaar. Lekker in de salade. Ze zijn familie van tuinkers en waterkers.

Meer informatie:
www.dezelfoogsttuin.nl
www.doorniknatuurakkers.nl

Margreet Jellema,
Bureau De Knotwilg