Linten met een verleden

Bij het verbeteren van het heden, blijkt soms dat het in het verleden zo gek nog niet was. Als het werk aan ‘De Linten’ klaar is, zijn het weer lommerrijke landwegen, net als 150 jaar geleden….

Een tocht van Elst naar Bemmel over de smalle, open landwegen vraagt van een fietser enige onverschrokkenheid. Nogal wat automobilisten willen er ook rijden en daar zijn de wegen oorspronkelijk niet echt op gemaakt.
Deze wegen, de Breedlersestraat, Heuvelsestraat, het Kattenleger,  Dikkensestraat, de Vergert en Baalsestraat, worden samengenomen onder de noemer  ’De Linten’. Er wordt  hier nu hard gewerkt aan de uitvoering van de basisuitrusting van Park Lingezegen.

Behalve verbeteren van de verkeerssituatie is ook de aanplant van bomen aan weerszijde van de weg een onderdeel  van de plannen.
Het is niet meer voor te stellen dat deze wegen in de 19e eeuw  met bomen omzoomd waren en dat ze uitzicht boden op akkers en weilanden begrensd met struiken en bomen. Op oude landkaarten is dit goed te zien. Het landschap moet toen veel groener en beschutter geweest zijn.  Langs  bijvoorbeeld de Breedlersestraat staan nog restanten van deze begroeiing langs perceelranden.
De eerste bomen, van behoorlijk formaat, zijn alweer de grond ingezet langs de Vergert, voornamelijk  eiken en lindes en enkele sierkersen. Bestaande bomen, zoals enorme populieren,  worden opgenomen in de nieuwe beplanting

Deze operatie biedt kansen op nog meer inzicht in het verleden.
Want voor iedere nieuwe boom wordt eerst een royaal plantgat gegraven, en weer opgevuld. In losgemaakte grond kunnen de wortels beter groeien. En een gat van een meter of meer in de grond brengt het verleden boven.*  Nadat de explosievendetectie is gedaan,  doorzoeken archeologen alle kuilen.
‘De ene keer vind je meer dan de andere,’ zegt Sentine Kodde die met collega Albert Veenhof, elk in hun eigen plantgat naast De Heuvel, deze keer ruimschoots beloont wordt voor de moeite. Op de hoge plek is al vanaf de IJzertijd gewoond . Ze treffen vooral vondsten aan uit de Romeinse tijd. Als de graafmachine weer een laagje wegschraapt, trekt Albert Veenhof een stukje aardwerk uit de modder:  een scherf Terra Sigillata. Dit fijne, rode aardewerk met ingestempelde motieven  is met de draaischijf gemaakt.  Het is duidelijk anders dan het inheemse aardewerk dat handgevormd is en daardoor grover. Ook stukjes van een gesp, zegeldoosje en fibula (Romeinse mantelspelden) en enkele munten komen uit de klei. Hoe de bewoners van een zandheuvel te midden van moerassig Betuws land aan dit bijzondere materiaal kwamen, is iets waar de archeologen zich het hoofd over mogen breken.

Straks staan ook hier bomen. Fruitbomen worden het, waarin ook het Betuws verleden doorklinkt, net als in de archeologische vondsten.

Meer informatie over De Linten vindt u op deze website >

Margreet Jellema,
Bureau De Knotwilg

 

*Spitten en graven op eigen houtje is in de regio tussen Arnhem en Nijmegen niet toegestaan, noch het gebruik van een metaaldetector. Dit in verband met de munitie die mogelijk nog in de grond zit.

 


Foto’s: Opgraving bij De Heuvel en Begroeide perceelafscheiding Breedlersestraat, voorjaar 2014

Misschien vind je deze berichten ook interessant